வாராத கூந்தல்

வாராத கூந்தலில் மழை மேகம்
தூராமல் போவது அநியாயம்
ஆறாத தாகமோ அனல் வீசும்
ஆளான வாலிபம் குளிர் வீசும்
நீ பார்வையில் எனை மோதிட
நடு இரவுகள் கலவரம் ஆகும்
நீ சேலையை தொடும் வேளையில்
நக கணுவிலும் எரிமலை மூளும்
வேறேதும் தோணாமல் சரிய வேணும் மடி மீது
நூறாண்டு போனாலும் காதல் தேர்வு முடியாது